یکی دیگه..؟
بازم دلم تنگ شد برا اینجا
کلبه خودم
شاید چون
به شدت احساس تنهایی و حوصله سر رفتگی و خستگی دارم
هنوزم وقتی سرچ میکنی swallow the sun - april 14th اولین نتیجه فارسی ترجمه منه؟
هنوزم همه بازدید کننده ها غریبه اند؟
خیلی شعرای ترجمه شده دارم بزارم
خیلی داستانا
یکی ازچیزایی که منو اینجا کشوند آلبومی بود که بعد چند سال منتشر شد بلخره. بعد سه سال و اندی
و صدای heike جان من برا اولین بار تو یه آلبوم رسمی استدیویی شنیده شد و شعر و آهنگ بی نظیر یوهان اریکسون رو همراهی کرد و sovran رو شکل داد که به نظرم یه موفقیت بزرگ و یه نقطه عطف برای دنیای دووم محسوب میشه
چه طرفدارای قدیمی خوششون بیاد چه نه، گروه به وجود همچین عنصری نیاز داشت. یجوری کامل تر و بالغ تر شده. تغییرات حتی کاور آلبوم رو هم متاثر کرده :)) و واقعا به نطرم یه نقطه عطفه
دراکونیان با آلبوم های دهه های اخیرش به یکی از بندای مطرح دووم تبدیل شد ولی باز چه طرفدارا قبول بکنند چه نه، روند نزولی داشت طوریکه آلبوم آخر شون هیچ قابل مقایسه با قبلیا نبود
اما اینبار.. دوباره یه شاهکار خاص خلق کردن
کم کم همه چیش رو میزارم!
این پست قرار نبود موسیقیایی باشه. دی ولی ووقتی صداش داره تو گوشم جاری میشه نمیشه از چیز دیگری حرف زد
دلتنگم
خیلی
بدتر ازش اینه که اصلا نمیدونم دلتنگ چی ام
دلتنگ کسی/چیزی که هیچوقت نداشتم
نمیدونم
شاید دلتتگ خودم
حتی دلتنگ اینجا
دلتنگ چیزی ک بودم
گاهی خودمو سرگرم میکنم
مثل دیروز.
که ساعت نه و نیم بیدار شدم ساعت ده تا هشت شب کتابخونه بودم
و امروز که بی هدف و بی فکر نشستم bfme بازی کردم. و سه بار بردم. ملت رو رسما به باد دادم. و خیلی پوکر فیس پا شدم
یا وقتی خیلی بی حس و حال Dream on رو می نواختم
(لیریک های آلبوم هنوز منتشر نشده. و فقط میشه با دقت بیشتر گوش کرد و هر دفعه بیشتر عاشقش شد.)
نمیدونم چی بگم
این روش گفتن درست نیست!